Μπορεί να παίζεται στα πιο σύγχρονα γήπεδα, τα ανακαινισμένα, με σούπερ τεχνολογικό εξοπλισμό, αυτά που προσφέρουν συναρπαστική εμπειρία και θέαμα φαντασμαγορικό και στο τέλος της σεζόν φιλοξενούν βαρύτιμα τρόπαια. Ή μπορεί οι μπασκέτες- ή ακόμα και η μπασκέτα, μία να υπάρχει μόνο, να είναι παλιά, φθαρμένη, ένας σκέτος στύλος. Με ένα ξύλο για αυτοσχέδια ρακέτα, με ένα σκέτο στεφάνι χωρίς διχτάκι.
Μπορεί να συνοδεύεται από θριαμβευτική μουσική, συνθήματα που τραντάζουν τον χώρο, μπορεί κάθε πόντος να ακούγεται σαν μηχανή που κόβει λεφτά. Η μπορεί να συνοδεύεται από ήχους της γειτονιάς - κορναρίσματα στον διπλανό δρόμο, ένα ραδιόφωνο στο μπαλκόνι της παραπάνω πολυκατοικίας. Κάθε πόντος δεν σημαίνει λεφτά, αλλά συνοδεύεται από ζητωκραυγές, κόλλα πέντε, ρε φίλε και τέτοια.
Μπορεί να είναι δύο πλήρεις 12άδες, δύο αντίπαλες 5άδες, ένας με έναν ή ένας μόνος του να κάνει σουτάκια. Η μπάλα που σκάει κάτω - είτε είναι το πιο ακριβό παρκέ είτε το τσιμέντο στο συνοικιακό γηπεδάκι- είναι μελωδία στα αυτιά εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Φυσικά μιλάμε για το μπάσκετ.
Παγκόσμια ημέρα μπάσκετ ήθελες; Την έχεις
Η 21η Δεκεμβρίου του 1891 είναι η ημέρα που ο Τζέιμς Νέισμιθ έκανε το πρώτο τζάμπολ στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης και γι’ αυτό επιλέχθηκε ως η επίσημη μέρα του αθλήματος.
Κι είναι (ακόμα) μία μέρα που οι μπασκετόφιλοι μπορούν να αναλύουν συστήματα, να επικαλούνται τετελεσμένα, να θυμούνται παίκτες που έγραψαν ιστορία, επικές νίκες, αξέχαστες ήττες, να διαφωνούν για παίκτες που έχουν ή δεν έχουν «μπασκετική στόφα» και να χρησιμοποιούν αυτή την υπέροχη διάλεκτο που μοιάζει ακατανόητη στους εκτός: το ζωγραφιστό, το πλεκτό, η γραμμή της φιλανθρωπίας, τα περίφημα 6 και 25 που έγιναν πλέον 6 και 75 κι άλλα τέτοια. (Γράψτε στα σχόλια ποιος είπε το εκπληκτικό «ο Ισπανός διευθύνει με κόκκινα γυαλιά» να μετρηθούμε οι άνω των 40).
Παγκόσμια ημέρα μπάσκετ: Τέσσερις παίκτες που σε κάνουν να νιώθεις ασφάλεια
Γιατί παρότι έχει μεγάλα και καλοπληρωμένα αστέρια, το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα. Που σημαίνει συμπαίκτες που (πρέπει να) είναι εκεί ο ένας για τον άλλον. Για να διεκδικήσουν το επιθετικό ριμπάουντ στο άστοχο σουτ, για να σώσουν την μπάλα που βγαίνει εκτός γραμμών, για να είναι σε καλή μέρα όταν ο συμπαίκτης πιθανώς δεν είναι. Για να μοιραστούν την απογοήτευση της ήττας ή τους ξέφρενους πανηγυρισμούς της νίκης.
Πώς κάθε οδηγός στον δρόμο θέλει μια καλή ασφαλιστική να τρέξει άμα του τύχει αναποδιά; Μια καλή ασφάλεια αυτοκινήτου για να έχει το κεφάλι του ήσυχο στο απρόοπτο; Έ κάπως έτσι σκέψου το.
Δεν θα αναλύσουμε στατιστικά. Δεν θα μπούμε σε προσωπικές προτιμήσεις, ούτε για παίκτες ούτε για ομάδες. Νηφάλια θα θυμηθούμε τέσσερα στιγμιότυπα που μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό και γουρλωμένα μάτια, μας έκαναν να φωνάξουμε μέχρι να κλείσει η φωνή, να χοροπηδάμε σαν τα κατσίκια. Και νιώσαμε, από την πλευρά του θεατή, τόση ασφάλεια με την παρουσία του κάθε παίκτη, όση θέλουμε να νιώθουν και οι ασφαλισμένοι μας έξω στον δρόμο.
«Βάλτο, αγόρι μου»
Τα χρόνια θα περνούν, η εθνική ομάδα θα έχει τα πάνω και τα κάτω της, παίκτες θα έρχονται και θα φεύγουν, γενιές θα εναλλάσσονται στο ρόστερ, ό,τι και να γίνει, αυτή η στιγμή θα μείνει στη μνήμη κάθε μπασκετόφιλου.
Είμαστε στον ημιτελικό Γαλλία - Ελλάδα στο Ευρωμπάσκετ του 2005 στη Σερβία. Είναι η εθνική ομάδα που χάνει 64-66 και είναι τα τελευταία 12 δεύτερα για την τελευταία επίθεση του ματς. Είναι ο Βασίλης Σκουντής που βλέπει το χρονόμετρο να πλησιάζει το μηδέν και φωνάζει το θρυλικό πια «Επτά, έξι… ποιος; Ποιος; Βάλτο αγόρι μου». Ε είναι και ο Δημήτρης Διαμαντίδης που πάει και το βάζει. Το τρίποντο. Και κάνει το 67-66. Λήξη.
Πώς νιώσαμε; Σαν να ήταν ο 3D ο από μηχανής θεός που ήρθε εκεί που όλα έδειχναν χαμένα για να γυρίσει την παρτίδα. Πώς ένιωσαν οι συμπαίκτες του; Φαίνεται στο βίντεο.
Το πλονζόν
Μην πέσετε να μας φάτε, ξέρουμε πως τα highlights του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι αμέτρητα, ξέρουμε πως μπορούσαμε να βάλουμε top 20 και βάλε απίθανων φάσεων, απίστευτων προσπαθειών, εξωφρενικά εντυπωσιακών καλαθιών.
Επιλέξαμε αυτό το στιγμιότυπο γιατί δεν έχει την αίγλη του εύστοχου καλαθιού, δεν έχει την μπασκετική δεξιοτεχνία κάποιου περίτεχνου σουτ. Έχει όμως την επιμονή που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να διανύσει όλη την απόσταση ως την κορυφή. Και να συνεχίσει κι από εκεί να τα δίνει όλα. Να για παράδειγμα να βρεθεί σχεδόν στην κερκίδα, προκειμένου να σώσει την μπάλα και να δώσει την πιο απροσδόκητη ασίστ στον Gary Trent Jr στο ματς των Μπακς με τους Μπρούκλιν Νετς.
Έχει τελικά και το μπάσκετ τερματοφύλακες; Τι φάση;
Ο Θανάσης είπε όχι
Θα μείνουμε στην οικογένεια Αντετοκούνμπο, αλλά αυτή τη φορά θα δούμε φάση που έσωσε ο Θανάσης Αντετοκούνμπο.
Είμαστε στο Μουντομπάσκετ του 2023, η εθνική μας παίζει με τη Λιθουανία. Ο Γιόνας Βαλαντσιούνας είναι έτοιμος να καρφώσει στο καλάθι της Ελλάδας, μοιάζει αδύνατον να το γλιτώσουμε. Τι έχει ξεχάσει; Τον Θανάση Αντετοκούνμπο, ο οποίος έρχεται κανείς-δεν-πρόλαβε-να-δει-από-πού, εκτοξεύεται και σχεδόν παγώνει τον χρόνο ενώ βρίσκεται στον αέρα, κόβοντάς του τη φόρα. Κι εδώ ταιριάζει περίτρανα το «μα τι έκανες, ψηλέ μου».
Πώς νιώσαμε; Βγάλαμε συνθήματα, άναρθρες κραυγές, παρατεταμένα φωνήεντα. Πώς ένιωσε ο Βαλαντσιούνας; Λογικά σαν να είδε φάντασμα από το πουθενά.
System Thanalytics report suggests this is a violation :x: :hand:#FIBAWC x #WinForHellas pic.twitter.com/A5AhNCLW9o
— FIBA Basketball World Cup :trophy: (@FIBAWC) September 1, 2023
Και κλέψιμο και κάρφωμα
Κάθε φορά που βλέπω τον Βίκτορ Γουεμπανιέμα στο γήπεδο, να κινείται σαν ζωντανό γλυπτό του Τζιακομέτι, συνειδητοποιώ γιατί αυτοί που ξέρουν λένε πως το μπάσκετ είναι τέχνη.
Στο συγκεκριμένο ενσταντανέ, ο ταλαντούχος αυτός μπασκετμπολίστας που ατενίζει τον κόσμο από τα 2,24 σώζει τους Σαν Αντόνιο Σπερς από την επίθεση που «έστρωναν» οι Οκλαχόμα Θάντερς. Δεν ξέρω τι είναι πιο εντυπωσιακό: που σχεδόν έκανε σπαγγάτο για να κλέψει; Που έκλεψε όντως; Που σήκωσε το πελώριο κορμί του κι έφυγε τρέχοντας για το αντίπαλο καλάθι; Που έπιασε την πάσα εν κινήσει και βγήκε στον αιφνιδιασμό ρίχνοντας κι ένα κάρφωμα;
Για την ιστορία οι Σπερς έχασαν - φιλικό ήταν το ματς. Ο Γουεμπανιέμα πάντως κέρδισε. Την εκτίμηση και τον θαυμασμό μας.
This Victor Wembanyama steal is INSANE lmao pic.twitter.com/RbTJv482Rp
— Alex 👋 (@Dubs408) October 10, 2023
Σφύριγμα λήξης και φύλλο αγώνα
Στη λήξη του αγώνα τι έχει πραγματικά σημασία; Εντάξει, ναι, το αποτέλεσμα. Αλλά και να νιώθεις καλά με την ομάδα σου. Να ξέρεις πως μπορείς να στηριχτείς στους συμπαίκτες σου - και να ξέρουν και εκείνοι πως μπορούν να στηριχτούν σε σένα. Είτε κάνεις ρεκόρ τρίποντων στο πρώτο 10λεπτο είτε παίζεις την άμυνα της ζωής σου είτε έρχεσαι από τον πάγκο για να ξεκουράσεις και να εμψυχώσεις. Να παίζεις, να το ευχαριστιέσαι και να φέρνεις και ουσία. Ομάδα που εκπέμπει υγεία σίγουρα θα έχει και επιτυχία.
Θέλεις με την παρουσία σου να νιώθουν ασφαλείς οι 4 συμπαίκτες σου εντός παρκέ, αλλά όχι μόνο: Και όσοι είναι εκτός παρκέ, εκτός γηπέδου, στα σπίτια τους και μπροστά από τις τηλεοράσεις τους. Θέλεις ασφάλεια για όλους, δηλαδή. Σε καταλαβαίνουμε😜.
