Είμαι το πρώτο πράγμα με το οποίο ασχολείσαι μόλις μπαίνεις στο αυτοκίνητό σου. Καλά, το δεύτερο, μετά τη ζώνη (το καλό που σου θέλω!)
Τι σημαίνει «η ζώνη είναι απαραίτητη»; Κι εγώ είμαι! Επ, εσύ, που τα έχεις όλα ψηφιακά στο καινούργιο σου αυτοκίνητο, έχεις εικόνα από την πολυκύμαντη ιστορία μου;
Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου celebrity edition
Θα προσπεράσω το πόσο μεγάλη διασημότητα είμαι και το πόσο σημάδεψα τις ζωές των ανθρώπων. Επειδή είμαι άμεσο, επειδή πάω παντού, επειδή τα έχω όλα. Κοτζάμ Queen έγραψαν για μένα, με τραγούδησε ο Freddie Mercury αυτοπροσώπως.
Και όχι μόνο! Θέλεις The Buggles από τα ‘80ies; Θέλεις Robbie; Θέλεις μήπως The boss που καλεί από το radio nowhere; Προτιμάς R.E.M.;
Ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο: Παντού μαζί
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην άκουγες κάποια στιγμή «δυνατά τζαζ ροκ» ενώ σε έπιασε «κόκκινο στο ύψος της Πανόρμου», τρεις παρά είκοσι, μέσα στη φωτεινή νύχτα της Αφροδίτης Μάνου. Ή να μην σε συντρόφευσαν «τραγούδια για το τίποτα γραμμένα», όπως έλεγε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στη ραδιοφωνική της «Έξοδο Κινδύνου».
Γιατί είμαι αυτό το αναπόσπαστο κομμάτι κάθε διαδρομής σου. Η ακούσια κίνηση του χεριού σου που πατάει/γυρίζει το κουμπί μου, μόλις βάλεις ζώνη. Είμαι ο αγαπημένος σου σταθμός και όλοι οι αγαπημένοι σταθμοί όλων! Η ξεσηκωτική μουσική των πρωινών διαδρομών, οι απογευματινές ειδήσεις, η μουσική που βάζεις τέρμα το βράδυ επιστρέφοντας και κλείνεις τα παράθυρα για να μην ενοχλείς ενώ οι γύρω οδηγοί σε βλέπουν να κοπανιέσαι, στο φανάρι.
Το ραδιόφωνο – τσαντάκι
Ναι, ξέρω, τα πράγματα έχουν εξελιχθεί πολύ. Μπορεί πλέον στο αυτοκίνητό σου να ακούς μόνο τη μουσική που θες, την ώρα που θες. Αλλά εγώ συντρόφευσα κόσμο τότε που τα πράγματα ήταν αλλιώς. Υπήρξαν εποχές που ήμουν πακέτο με κασετόφωνο – όποιος δεν ξέρει τι είναι η κασέτα να περάσει έξω!- και μάλιστα φορητό! Έμπαινα κι έβγαινα, τόσο πολύ με αγαπούσαν οι άνθρωποί μου, που με έπαιρναν μαζί τους όταν πάρκαραν για να μην κινδυνέψουν να με χάσουν. Ήμουν βέβαια μπαμπάτσικο, αλλά δεν τους πείραζε. Είχα ειδικό βάρος!
Ραδιόφωνο με αποσπώμενη πρόσοψη
Τα πράγματα όμως εξελίσσονται. Το κουβάλημα αποδείχθηκε όχι και τόσο βολικό τελικά και ο μύθος λέει πως μερικοί μερικοί με ξεχνούσαν τακτικά. Παραμονή Πρωτοχρονιάς σε φιλικό σπίτι, Σαββατόβραδο σε γνωστά μπαράκια του κέντρου, Καθαρά Δευτέρα στον Λυκαβηττό (εχμ, όλα εντελώς τυχαία παραδείγματα). Ήταν ανάγκη να βρεθεί άλλος τρόπος να είμαι ασφαλές και οι άνθρωποί μου να μην κουβαλούν μια έξτρα τσάντα για μένα. Κι εγώ που είμαι πάντα ευέλικτο και προσαρμοστικό, απέκτησα αποσπώμενη πρόσοψη! Οπότε πλέον, όταν πάρκαραν, δεν χρειαζόταν να με κουβαλούν ολόκληρο, έβγαινε απλώς η πρόσοψή μου, που ήταν – είναι!- μικρή και ελαφριά, και έτσι χωρούσα παντού. Πάλι έδωσα τη λύση.
Ραδιο - cd
Και τα πράγματα συνέχισαν να εξελίσσονται. Αποχαιρέτησα το αγαπημένο μου κασετόφωνο και καλωσόρισα το υπερσύγχρονο cd player. Κολλήσαμε μαζί στο ταμπλό και γίναμε αχώριστοι. Ούτε κίνδυνος να μας κλέψουν ούτε τίποτα.
Άλλωστε, ακόμα κι αν γίνει απόπειρα κλοπής, παραβιάσει κάποιος το αυτοκίνητο και δοκιμάσει να μας πάρει, εφόσον ο οδηγός έχει κάλυψη Μερικής Κλοπής, η ζημιά καλύπτεται. Για εργοστασιακά ηχοσυστήματα θα αποζημιωθεί πλήρως και μπορεί να μας αντικαταστήσει- αν και καλό είναι αυτά να μη γίνονται, γιατί προφανώς εμείς είμαστε αναντικατάστατα. Επίσης καλύπτονται και οι ζημιές που μπορεί να προκληθούν στο αυτοκίνητο κατά την απόπειρα διάρρηξης – κλειδαριές, πόρτες κτλ.
Τα σημερινά πολυμέσα
Πλέον τα πράγματα έχουν εξελιχθεί πολύ, τα καινούρια αυτοκίνητα έχουν οθόνη και πολυμέσα και εκεί είμαι κι εγώ και το ίντερνετ και η μουσική on demand και το gps και ό,τι άλλο βάλει ο νους σου.
Αν πεις σε κάποιον πως ήμουν κάποτε αναλογικό, θα γελάσει. Πως με ρύθμιζε μια βελόνα που κουνιόταν από σταθμό σε σταθμό. Και πως αργότερα είχα ένα περιστρεφόμενο κουμπί και μια οθόνη με ψηφιακούς αριθμούς. Κι ακόμα πιο μετά κάτι βελάκια πάνω – κάτω ή δεξιά – αριστερά, που άλλαζαν σταθμούς.
Όμως πέρασε δίπλα μου – κυριολεκτικά- όλη η εξέλιξη της μουσικής στο αυτοκίνητο. Από τις vintage κασέτες των γονιών σου μέχρι τα cd που ίσως πρόλαβες κι εσύ και τελικά μέχρι τα σημερινά σύγχρονα ψηφιακά συστήματα.
Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου: Κι όμως είμαι ακόμα εδώ!
Πού θέλω να καταλήξω; Μα είναι προφανές! Όλα τριγύρω μου άλλαξαν, εγώ παρέμεινα εδώ! Είμαι το κουμπί που πατάς μόλις μπεις στο αυτοκίνητο (είπαμε, μετά τη ζώνη), ακόμα κι αν αυτό το κουμπί είναι πια ενσωματωμένο σε οθόνη. Είμαι οι ειδήσεις που ακούς πηγαίνοντας στη δουλειά, η αγαπημένη σου εκπομπή που σου κάνει παρέα στο μποτιλιάρισμα, η τυχαία σειρά των τραγουδιών, που, κάποια βράδια, λες και είναι ακριβώς αυτή που ήθελες να ακούσεις πριν φτάσεις σπίτι.
Μεγάλωσα, πάλιωσα, εξελίχθηκα, άλλαξα. Και είμαι ακόμα εδώ, εγώ, το ραδιόφωνό σου. Δεν κάνω επίδειξη δύναμης αλλά βλέπεις, ε; 😏
Χρόνια μου πολλά!
