Αλάρμ. Φρένο. Χειρόφρενο. Ανοίγουν οι μπροστινές πόρτες. Τρεις τύποι με φωσφοριζέ γιλέκα κατεβαίνουν κι επιθεωρούν. Ανοίγει η πίσω πόρτα, ανοίγουν οι πλαϊνές. Οι τρεις αρχίζουν και ξεφορτώνουν.
Μέσα στη νύχτα αρχίζουμε δουλειά. Και τι δουλειά!
Θα σου πούμε εμείς, που βγήκαμε με το βανάκι του Safe Roads project και περάσαμε τις τελευταίες ώρες της μέρας και τις πρώτες της επόμενης με το συνεργείο μας.
Αν δεν ξέρεις, θα αναρωτηθείς, λογικό είναι. Ποιοι είναι αυτοί και τι κάνουν μέσα στο σκοτάδι. Και οι περισσότεροι όντως ερχόσασταν και ρωτούσατε τον πρώτο καιρό: Ποιοι είστε, βρε παιδιά; Τι πάθαμε; Τι θα κάνετε; Τώρα οι ερωτήσεις λιγόστεψαν, παρότι οι διαδρομές αυξήθηκαν. Γιατί τωρα, όποιος δει το βανάκι με τις κίτρινες ρίγες και τον αναμμένο φάρο ξέρει.
Safe Roads project: Πρόγραμμα: τσεκ. Εξοπλισμός: τσεκ. Ξεκινάμε.
Εμείς πάντως ξεκινάμε με το πρόγραμμα της βραδιάς και τον απαραίτητο εξοπλισμό έτοιμο. Χρώματα, ψεκαστικά, ασφαλτόμιγμα, χαλίκια, φτυάρια, σκούπες, μηχανήματα, εργαλεία, κώνους, φάρους, απ’ όλα.
Βγαίνουμε κάθε βράδυ, όταν η πόλη κοιμάται. Παίρνουμε τους δρόμους και τους φτιάχνουμε. Τέτοιοι είμαστε στο Safe Roads project.
Αποστολή 1η: Σχολικές διαβάσεις
Τσεκάρουμε το πρόγραμμα, φτάνουμε στην πρώτη διάβαση. Ελέγχουμε τον δρόμο και τις κοντινές διασταυρώσεις. Μπορούμε να κλείσουμε την κυκλοφορία; Περνάει μήπως λεωφορείο; Έχουν εναλλακτική οι οδηγοί;
Άδεια για να κλείσουμε τον δρόμο έχουμε, για να σε προλάβω. Αλλά κοιτάζουμε να είμαστε και πρακτικοί και βοηθητικοί. Πρακτικοί γιατί η φρεσκοβαμμένη διάβαση για να κρατήσει πρέπει να μην πατηθεί για κάποια ώρα- κι εμείς θα μείνουμε εκεί να τη φυλάμε μέχρι να στεγνώσει και το τελευταίο μολύβι, αλλά ιδανικό είναι να μπορεί να μείνει και για λίγη παραπάνω ώρα απάτητη. Βοηθητικοί γιατί προσπαθούμε να επηρεάζουμε κατά το δυνατόν λιγότερο την κυκλοφορία των αυτοκινήτων.
Οπότε, αν μας δεις στον δρόμο, πλιζ μην έρθεις να μας φωνάξεις «Ανοίξτε τον δρόμο! Δεν έχετε άδεια! Ποιοι είστε να τον κλείνετε; Πώς θα πάμε σπίτια μας εμείς;». Γιατί θα σου πω: Θα τον ανοίξουμε αμέσως μόλις μπορούμε, ούτε εμείς θέλουμε να μένει κλειστός έτσι για το κέφι μας. Δεύτερον, έχουμε άδεια - και ενίοτε έχουμε και βοήθεια με παρουσία από τον δήμαρχο ή τον αντιδήμαρχο ή δημοτικό υπάλληλο ή δημοτική αστυνομία (και τότε δεν βλέπω κανέναν να έρχεται να κάνει φασαρία😏). Είμαστε το Safe Roads project της Hellas Direct, βάφουμε διαβάσεις και κλείνουμε λακκούβες (περισσότερα γι’ αυτό παρακάτω). Και θα πάτε σπίτια σας όπως κάθε βράδυ, δεν θα έχουμε τον δρόμο κλειστό μέχρι του χρόνου, για λίγη ώρα είναι μόνο. Και εν πάσει περιπτώσει, βρε φίλοι, για καλό είναι, λίιιιγη υπομονή!
Η αλήθεια είναι πως είναι πια λίγοι εκείνοι που έρχονται να ζητήσουν τα ρέστα. Μόλις αρχίσει η φασαρία μας - συγγνώμη, η μελωδία των μηχανημάτων μας ήθελα να πω- συνήθως ο κόσμος έρχεται για να μας ευχαριστήσει και να βγάλει το συνεργείο φωτογραφίες.
Εμείς καθαρίζουμε το οδόστρωμα για να βάψουμε καλύτερα, τοποθετούμε τα ειδικά στένσιλ, έχουμε ήδη ετοιμάσει γεννήτριες, ψεκαστικά και ρολά με χρώματα. Κι όσο φτιάχνουμε τα μολύβια μας, ανάβουν φώτα στα γύρω σπίτια κι ανοίγουν μπαλκονόπορτες. Μετά μας πλησιάζετε, επιβεβαιώνετε πως βάφουμε τη διάβαση, κάποιοι ρωτάτε αν το συνεργείο χρειάζεται κάτι, άλλοι κάνετε πλάκα, όπως ο ωραίος φίλος στη Θεσσαλονίκη - είδωλο, αν μας ρωτάς- που ζήτησε να βάψουμε τα μολύβια ασπρόμαυρα και όχι κίτρινα, γιατί είναι (Μ)ΠΑΟΚ.
Όση ώρα φωτίζονται οθόνες κινητών κι ανάβουν φλας, το συνεργείο μας συνεχίζει. Ψεκαστικό για τις μεγάλες επιφάνειες - το «σώμα» του μολυβιού, ρολό για τις μικρές - τη γόμα, σπρέι για τις πιο μικρές - τη μύτη.
Τέλος το πρώτο μολύβι, πάμε στο επόμενο. Τέλος όλη η διάβαση, περιμένουμε να στεγνώσει, πάμε στην επόμενη.
Θες να μας βοηθήσεις όντως; Υπάρχει κάτι που μόνο εσύ μπορείς να κάνεις: ΜΗΝ παρκάρεις πάνω στη διάβαση, μην παρκάρεις ούτε στην άκρη γιατί-εντάξει-η-άκρη-είναι-δεν-πειράζει-θα-μπορέσουν-να-βάψουν. Μάντεψε: πρώτον, απαγορεύεται το παρκάρισμα πάνω σε διάβαση. Δεύτερον, όχι, δεν θα μπορέσουμε να βάψουμε. Κρίμα δεν είναι; Να έχει κάνει τον κόπο το σχολείο ή ο σύλλογος γονέων ή ο δήμος ή και όλοι μαζί να βάλουν κορδέλες και ειδοποιήσεις για εργασίες κι εμείς να έρθουμε και να φύγουμε άπραγοι λόγω παρκαρισμένων; Είναι. Ξέρεις πόσες τέτοιες ήττες φάγαμε; Ουουουου. Υπάρχει σχολείο σε δήμο της Αττικής στο οποίο προγραμματίσαμε βάψιμο διαβάσεων τουλάχιστον 6 φορές. Τις δύο ηττηθήκαμε από τον καιρό - έβρεξε. Τις άλλες τέσσερις μας νίκησαν κατά κράτος τα παρκαρισμένα. Ακόμα και με κορδέλες. Ακόμα και με ανακοινώσεις που ενημέρωναν για την εκτέλεση εργασιών και τις ακριβείς ώρες. Πάλι βρήκαμε παρκαρισμένα πάνω στη διάβαση. Κι έτσι αναγκαστήκαμε να φύγουμε.
Δεν τα λέμε στην τύχη αυτά. Μέσα στο 2024 βάψαμε 666 διαβάσεις σε 42 δήμους σε όλη τη χώρα - μέχρι στιγμής. Από την Αττική ως την Κάλυμνο κι από το Καρπενήσι ως την Αριδαία και τη Μήλο.
Αποστολή 2: Λακκούβες
Εδώ τα πράγματα είναι λίγο πιο πεζά. Πάλι με θέμα ασφάλειας στον δρόμο καταπιανόμαστε - που μπορεί και τραυματισμό να προκαλέσει αλλά και δαπανηρή ζημιά σε αυτοκίνητο, μην πούμε καν για μηχανή. Απλώς εδώ δεν έχουμε σχολεία και μολύβια και χρώματα - που όσο να πεις έχουν άλλη χάρη.
Φτάνουμε στο σημείο που μας έχει υποδείξει ο δήμος. Καθαρίζουμε τη λακκούβα, ακολουθούμε τα προβλεπόμενα βήματα με χαλίκι και ασφαλτόμιγμα, πιέζουμε, πατάμε, ισιώνουμε με το ειδικό μηχάνημα που κάνει αρκετήηηηη φασαρία, αλλά και πάλι είστε όλοι πολύ καλοί. Αντί για παράπονα κάνετε λίγη υπομονή, λίγα λεπτά το πολύ κρατάει ο σαματάς.
Και πάλι ανάβουν φώτα κι ανοίγουν μπαλκονόπορτες, κατεβαίνει κόσμος. Στην αρχή μας κοιτούσατε με απορία και έκπληξη. Ακούσαμε απίθανα πράγματα, όπως: «Α, είστε αληθινοί; Υπάρχετε! Είδαμε τη διαφήμιση, αλλά νομίζαμε πως ήταν μόνο διαφήμιση». Πλέον οι περισσότεροι δεν ρωτάτε ούτε ποιοι είμαστε ούτε τι θα κάνουμε, ξέρετε. Αποχαιρετάτε με χιούμορ τη λακκούβα στον δρόμο έξω από το σπίτι σας, με την οποία είχατε πια γίνει φίλοι μετά τα τόσα χρόνια - όπως ο φίλος σε δήμο της Αττικής που γέλασε με τη λακκούβα που κλείσαμε έξω από το σπίτι του και είπε: «Αυτή θα κλείσετε; Είναι εδώ από το ‘80!».
Ναι, την κλείσαμε κι αυτή. Κι άλλες 3.500 και βάλε, μόνο μέσα στο 2024. Καλό; Καλό!
Safe Roads project: Τέλος για απόψε, μαζεύουμε κι επιστρέφουμε
Η νύχτα προχωράει, η πόλη κοιμάται για τα καλά. Ώρα να μαζέψουμε κι εμείς και να γυρίσουμε στην αποθήκη. Φυσικά υπάρχει δουλίτσα πριν.
Συμμάζεμα εξοπλισμού: Κώνοι, φάροι, φτυάρια επιστρέφουν στο van.
Καθαριότητα μηχανημάτων και εργαλείων: Ό,τι χρειάζεται για να είναι ετοιμοπόλεμα και την επομένη.
Απολογισμός βραδιάς: Τόσες λακκούβες. Τόσες διαβάσεις. (Τόσα παρκαρισμένα 🙄.)
Σημειώσεις για το επόμενο βράδυ: Ποιο χρώμα θέλει ξαναγέμισμα, ποιο εργαλείο θέλει τσεκάρισμα, τι χρειάζεται αντικατάσταση. Πού θα πάμε. Πού θα (ξανα)πάμε 😶.
Επιστροφή στην αποθήκη. Οι μηχανές σβήνουν, το συνεργείο πάει για ξεκούραση.
Ε, συνεργείο, μισό λεπτό, σε παρακαλώ.
Safe Roads project: Συνεργείο, κάμερα σε σένα
Κι απόψε πήρες τους δρομους. Οι οδηγοί αναγνώριζαν το van του Safe Roads project, κόρναραν και σε χαιρετούσαν.
Κι απόψε, όπως σχεδόν κάθε βράδυ, έκλεισες λακκούβες και έβαψες ξεθωριασμένες σχολικές διαβάσεις. Βρήκες λύσεις σε μικρά και μεγάλα προβλήματα της κάθε μέρας - για την ακρίβεια της κάθε νύχτας. Είναι καθαρή η ασφαλτος; Έκλεισε με ασφάλεια ο δρόμος; Χωράει να περάσει το λεωφορείο; Κάθονται σωστά τα στένσιλ; Ο καιρός θα βοηθήσει να στεγνώσουν όλα όπως πρέπει; Θα τελειώσουμε στην ώρα μας για να προλάβουμε το επόμενο σημείο; Θα τελειώσουμε στην ώρα μας για να μην ενοχλήσουμε ώρα που δεν επιτρέπεται;
Απαντάς πάντα με ευγένεια στον γείτονα που έρχεται να βγάλει φωτογραφία τις εργασίες, εκείνον που έρχεται να ρωτήσει τι ώρα θα τελειώσεις, εκείνον που θέλει να παρκάρει εκεί που έχεις κλείσει τον δρόμο, αλλά οκ, δεν πειράζει θα ψάξει στο από πάνω στενό κι ευχαριστεί για τη δουλειά σου. Στον νιχιλιστή που σχολιάζει «και να τη βάψετε τη διάβαση, θα ξαναξεβάψει. Καλά, μία λακκούβα κλείνετε, δέκα ανοίγουν». Ε και σε εκείνον που μπορεί να είναι κάπως πιο κουρασμένος και θέλει να τσεκάρει αν έχεις άδεια (ναι), αν είναι ενήμερος ο δήμος (φυσικά), αν τηρούνται οι προδιαγραφές (ασφαλώς).
Εσύ, συνεργείο, τι λες για όλα αυτά;
Ε λοιπόν το συνεργείο λέει πως τα «ευχαριστώ» και τα «μπράβο» είναι τόσα πολλά που φεύγει κάθε νύχτα χορτάτο. «Καμαρώνουμε που είμαστε μέρος αυτής της δουλειάς» (τα εισαγωγικά επειδή είναι ακριβώς τα λόγια τους).
Κι εμείς καμαρώνουμε για το Safe Roads project. Καμαρώνουμε και συνεχίζουμε. Μέχρι να έχουμε ασφάλεια για όλους💙 .
