Στα 16 του χτυπήθηκε από ένα αυτοκίνητο όντας πεζός στο πεζοδρόμιο, γεγονός που τον καθήλωσε σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο. Το μαύρο, το πικρό. Το άσπρο, το γλυκό της υπόθεσης, είναι η ενέργεια του Δημήτρη και ο μεταβολισμός αυτού του γεγονότος σε κάτι θετικό. Συνέχισε τη ζωή του, σπούδασε και αφιέρωσε μεγάλο κομμάτι των δραστηριοτήτων του στην ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την οδική ασφάλεια.
Λέμε STOP στην οδική ανασφάλεια: το κόμικ του Δημήτρη Αντωνίου
Κι επειδή το πρόβλημα πρέπει να το πιάνεις από τις ρίζες, ο Δημήτρης Αντωνίου έφτιαξε ένα κόμικ για παιδιά γύρω από τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς και ασφάλειας.
Η ιστορία του είναι χιλιογραμμένη και γνωστή. Εμείς πήγαμε στη Θεσσαλονίκη, τον βρήκαμε και μας τα είπε από πρώτο χέρι.
Στα εύκολα όλοι χαμογελούν
Ο Δημήτρης διάλεξε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβη με χιούμορ και ευαισθησία. Χιούμορ για να προχωράνε οι μέρες και ευαισθησία για τους υπόλοιπους. Για να μην συμβεί κάτι ανάλογο. Ή μάλλον, για να είμαστε ρεαλιστές, να μειώσουμε τις πιθανότητες να ξαναγίνει κάτι ανάλογο.
Βιβλία, θέατρο, κόμιξ και όχι μόνο
Διάλεξε να μοιράσει την προσπάθειά του σε πολλά μέσα: κόμιξ, θέατρο, βιβλία, ομιλίες σε σχολεία, μέχρι και την πτυχιακή του αφιέρωσε στα τροχαία ατυχήματα που συμβαίνουν στον δήμο Θεσσαλονίκης. Όπως αναφέρει κι ο ίδιος μεταξύ άλλων, ο δήμος που μένει απέχει πολύ από το να είναι προσβάσιμος σε ΑμΕΑ, χώρια τα τροχαία τα οποία είναι πληγή για ολόκληρη την χώρα. Έτσι λοιπόν ο αγώνας για ίσες ευκαιρίες, διότι περί τούτου πρόκειται, ήταν τουλάχιστον μονόδρομος για εκείνον.
Δωρεάν διανομή στα σχολεία του κόμικ "Λέμε STOP στην οδική ανασφάλεια"
Προκειμένου να μεταδώσει το μήνυμά του ο Δημήτρης επέλεξε να χρησιμοποιήσει διάφορους τρόπους λοιπόν και με έναν από αυτούς να είναι το κόμικ του με τίτλο Λέμε STOP στην οδική ανασφάλεια που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση. Αυτό το κόμικ διανέμεται στα σχολεία, δωρεάν.
Τα παιδιά είναι μικρά αγγελούδια όταν γεννιούνται. Τα παιδιά είναι σφουγγάρια και καθρέφτες, κυριολεκτικά. Το κόμικ του Δημήτρη δεν αρκεί να το διαβάσουν τα παιδιά. Καλό είναι να το διαβάσουν και οι μεγάλοι. Για την επόμενη φορά που θα οδηγήσεις έχοντας πιει ένα ποτηράκι παραπάνω, για την επόμενη φορά που θα περάσεις πορτοκαλί και για την επόμενη φορά που θα οδηγήσεις χωρίς κράνος. Γιατί για κάθε μια από αυτές τις φορές θα υπάρξει και μια φορά που το παιδί σου στο μέλλον θα κάνει το ίδιο –έτσι λένε τα νούμερα. Και γιατί μπορεί τα νούμερα να είναι μικρά στις περιπτώσεις όπως αυτή του Δημήτρη αλλά μην ξεχνάς ότι αυτά τα νούμερα μεταφράζονται σε ζωές, όχι σε πορτοκάλια.
Μέχρι να γίνει μάθημα στα σχολεία η οδική συμπεριφορά θα έχουμε τα κόμικ του Δημήτρη, τουλάχιστον!
